ბარდნის უჩუმრად, რუხად..
ალბათ მუხლამდე დადებს...
დათოვლილი ტყის ამბებს..
სუფრას ვუსხედვართ სამნი,
ჩემი ბავშვობა და -მე,
თამადად გადაფიფქული
ზამთრის უძილო ღამე...
ჩემი ბავშვობის ლანდებს.
და ათოვს ზამთრის ბაღებს..
:-[ ;d :d ;d
:-[ ;d :d ;d