[usernames]'s blogs

DGBartaia
30, Tbilisi, Georgia

რისთვის უმღერით, პოეტებო, ცას და ვარსკვლავებს?
იქ ხომ იმდენი ნადირია, ცა ძლივს აკავებს!
ნახეთ, ცარგვალზე იგრიხება რამდენი გველი!
ბრდღვინავს ლომი და იღრინება პირღია მგელი;

გველეშაპია გაწოლილი კიდით-კიდემდე,
ისეთი მძლავრი, რომ ღმერთები ხელს ვერ ჰკიდებენ;
კირჩხიბს და ჰიდრას ეფინება ვარსკვლავთა თქეში
და ღრიანკალი იღრიკება მხეცების წრეში;

ბორგავს ვეშაპი, ანდრომედას დაეძებს ცაში;
მიჰქრის პეგასი, სივრცეს სერავს ციური რაში;
ტუგანს, ფარშევანგს, ჩიტს დასჩხავის შავი ყორანი;
ფენიქსს და ყორანს შესცქერიან შიშით ყველანი;

გარბის მარტორქა, გვესახება ვარსკვლავკრებულად,
და თვითონ ხვლიკი ცის ტატნობზე დამკვიდრებულა;
დიდი კენტავრი ციდან გვიშენს ცეცხლოან ისრებს,
და მეძებრები მიარღვევენ ასტრალურ ნისლებს;

წერო, არწივი, თხა და ვერძი, გედი, მელია,
მტრედი, კურდღელი თუ ჟირაფი ცისკარს ელიან,
რომ უჩინარჰყოს ჰიდრებისთვის ზეცის ტატნობი,
და რძიულ ზოლად ცას ევლება ირმის ნახტომი;

დგას გველისმჭერი, სურს გასტყორცნოს ქვეწარმავალი;
მძვინვარებს კურო,…


მე ვარ კლდის პირი შავი ზღვის პირას
ვერავინ მამჩნევს ვინც ახლოს მიდგას
მხოლოდ შორიდან მაქებენ მწვერვალს
გრანდიოზულად მახინჯ არსებას
ქვაბულის ბოღმის ცივ ტალახებთან
ბევრი ფრინველის ლეშს ვმალავ ჩუმად
ლეშის მატლებით გულ მოწამლული
სუფთა ჰაერის ჩასუნთქვა მინდა
როგორ სპეტაკათ ჩაუსვიათ ლახვარი ჩემში
ხან არქეოლოგს ხანაც კლდის მცოცავს
როგორ სისხლიან ოფლს ღვრიან ჩემში
და გაუწმენდავს მიტოვებენ მე ჩემს შინაგანს
მე ვარ ზღვის პირას არსებული კლდე მარტოსული
რომლის ზედაპირს ამშვენიდეს მწვანე მინდორი
რომლის შიგნიდან ნეშომპალით გამოტენილი
ისევ და ისევ ახალ სტუმარს მომიყვანს დრონი
ზოგი მთა არის, რომ ვერ იპყრობენ
ზოგიც პატარა მწვანე ბორცვია
მხოლოდ მე დავრჩი უძლური მონა
არემარესთან ჯაჭვი მაბია
ხან ჩიტი მინდა ვყოფილიყავი,
დიდი სისწრაფით დავეცე მიწას
ხანაც მგოსანი ზღვის მუსიკაზე
ტალღის რიტმზე რომ მემღერა ცოტა
როდესაც ზღვიდან დაინახავთ კლდეში დიდ ქვაბულს
როცა მოგინდეთ მასში…


Blogs
Blogi tiek atjaunināti katras 5 minūtes